Atlantis
De Morge isch grau d' Strasse sind chalt Sofa und de Wecker spieglet sich im gfrorene Asphalt D' Chrähe über de Dächer schreiet luut Alarm Ich gleite duur de Dschungel min Schritt wird instinktiv Bis ich's vor mir gsehn das farbige Massiv En alte Maa wüscht d' Hoffnig vo de Strass D' Uniforme fäget d' Wuet vo de Gass A jedem Egge ghärtmer de Hass Ja uf eusi Polizei isch halt Verlass Däää Momänt isch da s'Getöse fangt aa En letschte Blick Atlantis isch am undergaa D' Wälle ruuscht aa schlaat über de Dächer zäme D' Wohlgroth versinkt d' Herze sind am bräne Wieder da wieder sone Tat wieder sonen Scheiss Wieder öppis und nüt wieder sonen Verschleiss A Läbe en verschleiss a Philosophie En Verschleiss a Gwalt und wieder verbii En Verschleiss a Substanz en Verschleiss a Wort En Verschleiss a eu sälber de Verschleiss isch Mord Niemert wo d'Bräms zieht niemert wo das stoppt Wieder emal hät sich Gäld mit Tummheit verlobt D' Wohlgroth isch tot d' Wohlgroth isch tot D' Wohlgroth isch und gänd Atlantis es Rettigsboot D' Schlacht isch z' Änd Trutzburg isch nüme Doch isch de Chrieg verbii und wer wird en güna Meineder würkli das Ihr wüsset was jetzt d'Lösig seg Das Ihr mit eurem Kurs i d'Wüschti fahred gsehnder nöd Mit de Schufle und em Bickel us de Wält weggschafft Mmerkeder nöd das no meh bruucht als reini Muskelchraft Da chan ich eu nur ein Tip gäh und vergässet nie Die beide Werchzüg uufzbewahre dänn ich gsehn scho wie Ihr die wieder bruche werdet wil's schuscht nüme gaat Um Atlantis uusz'grabe doch villicht isch's dänn z' spaat |
